นิทาน เรื่อง หมาป่าสีดำ

นิทาน

เรื่อง หมาป่าสีดำ

            กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าตัวหนึ่งที่มีขนสีดำที่มักจะถูกหมาป่าตัวอื่นในฝูงล้อเลียนเป็นประจำว่า “หมานอกคอก” เนื่องจากหมาป่าตัวอื่นทุกตัวต่างมีขนสีขาวกันหมด

หมาป่าสีดำหาได้ยอมแพ้กับสิ่งที่ได้ถูกกำหนดให้เกิดมาไม่ถึงแม้ว่าตนจะมีขนเป็นสีดำ แต่กลับคิดหาทางที่จะทำให้หมาป่าตัวอื่นเห็นคุณค่าของตนว่า “สิ่งมีค่ามาจากการกระทำหาได้มาจากรูปลักษณ์ภายนอกไม่”

วันหนึ่งตนเห็นหมาป่าตัว 2 ตัวในฝูงลงไปเล่นน้ำที่ลำธารแม่น้ำและเห็นจระเข้ที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นกำลังจะเข้าโจมตี หมาป่าในฝูงต่างพากันตกใจกลัวแต่ก็ไม่กล้าที่จะช่วย หมาป่าสีดำจึงแสดงความกล้าโดยกระโดดลงไปช่วยหมาป่าตัว 2 ตัวนั้นด้วยฝีเท้าอันรวดเร็ว สุดท้ายตนก็สามารถช่วยเอาไว้ได้ทัน หมาป่าทั้งฝูงแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ทุกตัวต่างพากันขอบใจและชื่นชมในความกล้าของหมาป่าสีดำ ตั้งแต่นั้นมาหมาป่าสีดำก็ไม่เคยถูกล้อเลียนว่าหมานอกคอกอีกเลย และยังถูกตั้งให้เป็นจ่าฝูงอีกด้วย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ค่าของคนมาจากการกระทำไม่ได้มาจากรูปลักษณ์ภายนอก
ความกล้าหาญย่อมนำความสำเร็จมาให้ผู้กระทำเสมอ