นิทาน เรื่อง นายพรานกับหมาป่า

นิทาน

เรื่อง นายพรานกับหมาป่า

            กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีบ้านหลังหนึ่งในป่าแห่งหนึ่งที่มีนายพรานคนหนึ่งอาศัยอยู่ ตกเย็นนายพรานจะออกไปล่าสัตว์ป่าเพื่อนำมาทำเป็นอาหาร

            ตกเย็นมาวันหนึ่งนายพรานได้เข้าไปล่าสัตว์ทางตอนเหนือของป่าซึ่งเป็นเขตที่มีหมาป่าอาศัยอยู่ ขณะที่หมาป่ากำลังหากินเมื่อเห็นนายพรานก็ตกใจกลัว หมาป่าจึงวิ่งหนีนายพรานเมื่อนายพรานเห็นหมาป่ากำลังวิ่งหนีนายพรานจึงใช้ปืนไล่ยิงหมาป่า แต่ในขณะที่นายพรานกำลังวิ่งก็ดันวิ่งตกลงไปในหลุมพลางที่เต็มไปด้วยตาข่ายนายพรานตกใจพร้อมร้องขอความช่วยเหลือ

            หมาป่าร้องบอกนายพรานว่า “เราจะช่วยท่านขึ้นจากหลุม แต่ท่านจะต้องไม่ทำอันตรายเรา” นายพรานตอบตกลง หมาป่าจึงใช้อุ้งมือและแขนดึงนายพรานขึ้นจากหลุมพราง นายพรานดีใจและขอบใจหมาป่า ทั้งคู่คุยกันแบบเป็นมิตรและเป็นกันเอง นายพรานจึงตอบแทนหมาป่าโดยให้ไปอาศัยอยู่บ้านของตน ทั้งคู่อยู่อาศัยแบบช่วยเหลือ แบ่งปันกัน และทั้งสองก็อยู่ด้วยกันแบบมีความสุข

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ทำดีต่อผู้อื่นยอมได้รับสิ่งดีเป็นการตอบแทน

การช่วยเหลือผู้อื่นย่อมเปลี่ยนจากศัตรูให้กลายเป็นมิตร