นิทาน
เรื่อง ราชสีห์กับหมี
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีราชสีห์กับหมีที่มักจะทะเลาะกันเรื่องของเขตแดนบริเวณลำธารแม่น้ำซึ่งเป็นเขตแดนที่กั้นระหว่างเขตของราชสีห์ทางเหนือและเขตของหมีทางใต้
เนื่องจากว่าเป็นเขตแดนที่อุดมไปด้วย กุ้ง หอย ปู ปลา เหมาะจะเป็นแหล่งอาหารของนักล่าเนื้ออย่างราชสีห์กับหมี
อยู่มาวันหนึ่งราชสีห์ได้เดินเข้าไปหาอาหารที่ลำธารแม่น้ำ
หมีเห็นราชสีห์ที่กำลังหาอาหารก็ไม่พอใจจึงขับไล่ราชสีห์ออกไปราชสีห์ก็ไม่พอใจหมีเช่นกัน
ราชสีห์จึงท้าสู้กับหมีโดยยื่นข้อเสนอว่า
ถ้าฝ่ายใดแพ้อีกฝ่ายก็ต้องยกเขตแดนลำธารแม่น้ำให้อีกฝ่ายหนึ่งไป หมีรับคำท้าตอบตกลงจากนั้นทั้งคู่จึงเข้าห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด
การต่อสู้ก็ดำเนินผ่านไปทั้งคู่ต่อสู้กันได้อย่างสูสีสุดท้ายทั้งคู่ก็อ่อนแรงลง
ทั้ง 2 ฝ่ายชื่นชมในพละกำลังระหว่างกันจนถูกอกถูกใจกันและกลายเป็นมิตรกันในที่สุด
ทั้งคู่ต่างก็อนุญาตให้เข้ามาหาอาหารที่ลำธารแม่น้ำได้อย่างอิสระโดยที่ไม่ได้เป็นเขตแดนของฝ่ายใด
แล้วทั้ง 2 ฝ่ายก็อยู่ร่วมกันแบบมีความสุข
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การรู้แพ้
รู้ชนะ และการชื่นชมย่อมเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นมิตร
การทำสิ่งที่ถูกต้องด้วยความอิสระย่อมนำความสุขมาให้ผู้กระทำเสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น