นิทาน
เรื่อง สุนัขจอมตะกะ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีเศรษฐีคนหนึ่งที่มีฐานะร่ำรวยได้เลี้ยงสุนัขไว้ตัวหนึ่งซึ่งเป็นสุนัขจอมตะกะแต่ละมื้อมันจะบริโภคอาหารคราวละมากๆ
เศรษฐีจึงมักซื้อเนื้อวัวปอนด์ใหญ่ครั้งละหลายๆปอนด์เพื่อนำมาเป็นอาหารแก่สุนัขของตน
วันนี้สุนัขที่ตนเลี้ยงไว้ก็ทานอาหารมากผิดปกติประกอบกับอากาศที่ร้อนยิ่งไปทวีความหิวของมันมากขึ้นมันกินอาหารแบบไม่ขาดปากต่อเนื่องตลอดวัน
เศรษฐีจึงนำเอาเนื้อวัวที่ตนซื้อไว้มาให้มันกินเป็นอาหารตลอดเวลาในวันนั้น
สุดท้ายสุนัขจอมตะกะก็ท้องแตกตายในที่สุดเพราะการที่ทานอาหารในปริมาณมากเกินควร
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความไม่รู้จักพอประมาณเป็นสาเหตุนำมาซึ่งความหายนะ
ความไม่รู้จักพอประมาณเป็นสาเหตุนำมาซึ่งความหายนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น